Het gebouw is opgevat als een hedendaags pakhuis/atelier waar goederen en diensten in alle mogelijke vormen, maten en ritmes circuleren. De structuur ondersteunt intens en continu verkeer, vergelijkbaar met de manier waarop een aannemer zijn werf inricht: materialen worden zo dicht en zo efficiënt mogelijk naar hun bestemming gebracht. De kern van dit concept is een doorlopende “tegenwijzers-in loop” vanaf de Vlasbloemstraat, aangevuld met een hellend vlak dat alle logistieke niveaus met elkaar verbindt.

Deze mechanische loop verbindt alle operationele zones in één logisch parcours:

• Een doorlopende opslagruimte over de volledige lengte, onverwarmd maar beschermd, met noordelijk een reusachtig “boekenrek” voor stockage en zuidelijk directe bevoorrading van alle diensten op gelijkvloers en verdieping.
• De open stapelzone van de dienst mobiliteit, inclusief zoutopslag en afstoomplaats.
• Toegang tot de ateliers aan de noordzijde.
• Via het hellend vlak toegang tot de ateliers voor schrijnwerkers, metsers, loodgieters en schilders op +1, waar voortdurend binnen- en buitenverkeer plaatsvindt.

Voetgangers volgen een aparte verticale circulatie — trap en lift — maar behouden continu visueel contact met het mechanische verkeer op alle niveaus, wat de veiligheid en efficiëntie versterkt.

Het ontwerp kiest bewust voor 100% transparante poorten, waardoor alle bewegingen van mensen en machines zichtbaar blijven. Dit voorkomt versnippering en maakt van het geheel geen reeks afzonderlijke fabriekjes, maar één coherent logistiek centrum waarin afdelingen rationeel en in synergie samenwerken. De transparantie creëert rust, controle en verbondenheid, en vormt een subtiel maar krachtig architecturaal statement dat functionaliteit en overzichtelijkheid samenbrengt.